Δεν ξέρω για τι να κλάψω μετά το τελικό της Γιουροβίζιον. Να κλάψω για τον Sakis Ρουβά, που όχι μόνο δεν έφερε τη νίκη στην Ελλάδα, αλλά τερμάτισε στην έβδομη θέση, όπως ο Σαρμπέλ καλή του ώρα, πριν τρία χρόνια; Ή να κλάψω που πιάστηκα κώτσος στα στοιχήματα και πήγα κουβά; Αφού ήταν σχεδόν σίγουρο ότι νικητής θα ήταν το Νορβηγό, Αλεξάντερ Ρίμπακ, τι τις ήθελα τις αλχημείες; Τέλος πάντων, λίγη σημασία έχουν τα δικά μου.
Αυτό που μας έμεινε από τον 54ο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον ήταν ο καταποντισμός της ελληνικής αποστολής (αν λάβουμε υπόψη μας τους διθυράμβους και το κλίμα θριάμβου των προηγούμενων ημερών) και οι μεγάλες ανατροπές κι εκπλήξεις που έγιναν σε αυτόν. Γιατί, μεταξύ μας, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που προέβλεψαν ότι ο Ρουβάς θα έπαιρνε την έβδομη θέση. Και όσοι εκ των υστέρων λένε ότι το έλεγαν, είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Μέχρι την έναρξη του τελικού, ο Sakis ήταν ανάμεσα στα τρία φαβορί για τη νίκη και η θέση που πήρε ήταν από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της βραδιάς.
Δυστυχώς, για εμάς δυσάρεστη. Κι ενώ το τραγούδι μας έλεγε ότι θα ζήσουμε την «our night» στην Μόσχα, τελικά ζήσαμε μία εφιαλτική νύχτα. Μα εκεί που περιμέναμε ότι θα ζήσουμε ένα μεγάλο ντέρμπι με το Νορβηγό, να φθάσουμε να παλεύουμε με την Εσθονία για την έκτη θέση; Που τελικά την χάσαμε. Μία μέρα μετά και ψάχνουμε τι έφταιξε. Ο Sakis πραγματικά έκανε μία επαγγελματική εμφάνιση και η χορογραφία του Φωκά Ευαγγελινού ήταν αν όχι η καλύτερη, από τις καλύτερες της βραδιάς.
Αλλά, φευ, τα δεδομένα στην Γιουροβίζιον έχουν αλλάξει και η ελπίδα μας ότι θα επαναληφθεί το περσινό σκηνικό με τον Ρώσο, Ντίμα Μπιλαν που είχε ένα μέτριο τραγούδι, αλλά μία εμφάνιση ? υπερπαραγωγή (με την υπογραφή του Φωκά) δεν επαναλήφθηκε. Γιατί, απλά φέτος (ήταν και οι επιτροπές στη μέση) ρόλο έπαιξε καθαρά το τραγούδι κάθε χώρας. Η Γιουροβίζιον είναι ένας μουσικός διαγωνισμός κι αν ρίξουμε μία ματιά στις πέντε πρώτες χώρες αποδεικνύεται του λόγου το αληθές.
Νορβηγία, Ισλανδία, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο είχαν από τα καλύτερα τραγούδια της βραδιάς και άξια βρέθηκαν εκεί. Το δικό μας, πάλι, τραγούδι από την αρχή όλοι λέγαμε ότι ήταν μέτριο και βάσει των φετινών δεδομένων και απαιτήσεων, αν τελικά πήραμε την έβδομη θέση, είναι καθαρά λόγω Sakis! Θα μπορούσαμε να είχαμε πάει και χειρότερα. Και ναι η ιστορία του Sakis είναι ίδια με εκείνη της Άννας Βίσση στην Γιουροβίζιον της Αθήνας, το 2006, όπου με? δόξες και τιμές πήραμε την ένατη θέση! Βλέπεις, δεν έχει σημασία αν στείλαμε τα λαμπερά μας αστέρια. Αυτό στην Ευρώπη λίγο μετράει. Άμα δεν τους βοηθάει και το τραγούδι τι να σου κάνουν τα «είδωλα».
Τέλος πάντων. Αυτή είναι η μοναδική ίσως φορά, που κανείς από εμάς δεν τα βάζει με τον Sakis. Αναγνωρίζουμε όλοι την προσπάθεια που έκανε και πιστέψαμε (όπως κ εκείνος) στη νίκη. Δυστυχώς δεν ήρθε. Και το γεγονός ότι ο Ρουβάς αμέσως μετά ζήτησε συγνώμη για την έβδομη θέση, μας κάνει να είμαστε στο πλευρό του. Και ναι Sakis κι εμείς σε αγαπάμε.
Λοιπόν, 17/5/2009
No comments:
Post a Comment