Πέμπτη 14 Μαΐου, ώρα 10 το βράδυ, δεύτερη βραδιά μπροστά στην μικρή οθόνη, αυτή τη φορά για τον Β' Ημιτελικό του διαγωνισμού της Eurovision, με την καρδιά και τις ευχές στραμένες στην ελληνική συμμετοχή.
Ένα διάσημο ρώσικο κουαρτέτο κήρυξε την έναρξη του Β' Ημιτελικού απόψε. Όσο οι μουσικοί ξετυλίγουν το ταλέντο τους, η σκηνή γεμίζει από χορευτές και στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη Ρωσία, κυρίως στο εξωτερικό. Ματριώτσκες (οι κουκλίτσες που εμείς λέμε μπαμπούσκες...), παραδοσιακοί χοροί, φολκλόρ στοιχεία, μπαλαλάικες, ακόμα και ...αρκούδες, έρχονται να μας θυμίσουν ότι βρισκόμαστε στην Μόσχα! Την εικόνα τους προς τα έξω οι Ρώσοι την αντιμετωπίζουν με χιούμορ. Σίγουρα ο πολιτισμός τους δεν είναι μόνο οι μπαλαλάικες και οι μπαμπούσκες, όπως κι εμείς δεν έχουμε μόνο σουβλάκι, συρτάκι & greek mousaka... κάπως έτσι!
Αρχή κάνει η Κροατία με ένα ντουέτο ο Igor Cukrov και η Andrea έρχονται με το τραγούδι Lijepa Tena (= όμορφη Τένα). Ο Igor και οι χορευτές είναι ντυμένοι στα μαύρα ενώ η Andrea φορά ένα λευκό μακρύ αέρινο φόρεμα. Ωραία η σκηνική παρουσία τους, όμορφες αρμονίες, δεμένες οι φωνές τους, έχει μια γλύκα το τραγούδι τους. Ποδαρικό έκανε λοιπόν μια μπαλάντα.
Δεύτερη συμμετοχή η Ιρλανδία με την Sinead Mulvey & Black Daisy, ένα γυναικείο συγκρότημα και το τραγούδι EtCetera (=κλπ). Μπήκαν δυναμικά στον χώρο και έδειχναν ότι έχουν τον έλεγχο. Γρήγορο κομμάτι, αλλά όσο το άκουγα σκεφτόμουν «δεν τρελαίνομαι κιόλας...». Το video wall ανακάτευε γράμματα του λατινικού αλφάβητου, σ' όλη τη διάρκεια του τραγουδιού για να καταλήξει στις τελευταίες νότες του στον σχηματισμό του τίτλου του etcetera. Ε, καλά!
Στη συνέχεια η Λετονία με τον Intars Busulis και το τραγούδι Probka (=μποτιλιάρισμα). Ο τραγουδιστής έμοιαζε να φόρεσε ό,τι βρήκε στην ντουλάπα του (ξέρω είναι μόδα τώρα αυτό αλλά και προσωπικό στυλ του καθενός). Τον συνόδευαν δυο νεαρές κοπελίτσες, με μίνι γκρι φορέματα με ιδιοτροπες κάπες να τις πω. Πιστεύω πως έκαναν ό,τι μπορούσαν για να υποστηρίξουν ένα τραγούδι που προσωπικά το βρήκα βαρετό. Επίσης δεν κατάλαβα την τελευταία χορευτική κίνηση των κοριτσιών, οι οποίες γυρίζοντας πλάτη στο κοινό, ένωσαν τις κάπες τους και πάνω σ' αυτές σχηματίστηκε η παλάμη ενός χεριού. Ευτυχώς όχι ...ανοικτή!
Αμέσως μετά η Σερβία με τον Marko Kon & Milaan, και το τραγούδι Cipela. Τι να σας πρωτοπεριγράψω σ' αυτό, ειλικρινά δεν ξέρω! Αν δεν παρακολουθούσατε ΝΕΤ εκείνη την ώρα, χάσατε μια από τις πιο εκκεντρικές εμφανίσεις της Eurovision! Το πρώτο πλάνο του σκηνοθέτη ζουμάρει στα ...τσαρούχια που φορούν οι χορευτές. Δεύτερο πλάνο στο (κατά τα άλλα φυσικό) μαλλί του τραγουδιστή, χρώματος κίτρινου και φουντωτού ...ως τον ουρανό!! Δεν πρόσεξα πάρα πολλά, θαμπώθηκα από το κατακίτρινο σακάκι του Marko που ταίριαζε απόλυτα με το μαλλί του. Περιττό να πούμε πως στο τραγούδι αυτό η σκηνή έγινε ολόκληρη λαχανί!!! Νομίζω διεκδικούν το Α' βραβείο κιτς εμφάνισης στις Eurovision όλων των εποχών!
Η Πολωνία με την Lidia Kopania μας δήλωσε I Don't Wanna Leave, ευτυχώς μας αποζημίωσε με την τόσο ωραία φωνή που διάλεξε να την εκπροσωπήσει και την υπέροχη ερμηνεία. Το χειροκρότημα του κοινού ήταν έντονο.
Ακολούθησε η Νορβηγία, με τον Alexander Rybak και το τραγούδι Fairytale. Ως φαβορί αντιμετωπίστηκε από την πρώτη ακρόαση και μέχρι σήμερα όλοι μιλούν για τη μελωδία του. Πράγματι είναι ωραίο τραγούδι από τα δυνατά και ελπιδοφόρα κομμάτια της φετινής διοργάνωσης. Ο Alexander απόψε έκτος από την δεξιότητά του στο βιολί, μας έδειξε πόσο καλά ξέρει να παίζει και με τις κάμερες. Ο σκηνοθέτης δεν τον εγκατέλειψε παρά ελάχιστα. Ενθουσιασμός στους θεατές...
Στην 7η θέση συμμετείχε η Κύπρος με την Χριστίνα Μεταξά και το τραγούδι Firefly. Ομορφη η σκηνική τους παρουσία, λιτή χωρίς πολλά πολλά. Καθαρή η φωνή της Χριστίνας, πολύ δροσερή η ίδια, στάθηκε όμορφα, έδωσε ό,τι καλύτερο για μια σωστή εμφάνιση. Ωραίο και το τραγούδι.
Η Σλοβακία ηρθε στη συνέχεια στη σκηνή με τον Kamil Mikulcik και την Nela Pociskova. Μαζί μας είπαν το τραγούδι Let Tmou. Όμορφο ντουέτο...
Περίπου στη μέση της βραδιάς η Δανία με τον Brinck και το τραγούδι Believe Again. Αντικειμενικά όμορφος ο Δανός, αν και ...ξανθός! Έδωσε τον καλύτερό του εαυτό σ' ένα τραγούδι που κινείται στο πνεύμα και στο γνωστό ύφος του συγκεκριμένου διαγωνισμού.
10η στη σειρά η Σλοβενία με τους Quartissimo και την Martina και Love Symphony το τραγούδι. Για μια ερωτική Συμφωνία ήρθαν στη σκηνή 4 βιολιά, έχοντας ως φόντο και σκηνικό παρτιτούρες! Μεγάλη η εισαγωγή και η τραγουδίστρια είπε το μισό και πλέον τραγούδι κρυμένη πίσω από μια κουρτίνα! Να λες «θα βγει ή δε θα βγει να την δούμε»;
Αμέσως μετά η Ουγγαρία και ο Zoli Adok με το τραγούδι Dance With Me. Τι να πώ; Χορευτικό και γρήγορο το κομμάτι, ο Zoli, η αλήθεια να λέγεται δεν σταμάτησε να χορεύει και να τραγουδάει συγχρόνως. Σαν λαχανιασμένο τον άκουγα αλλά πώς να μην είναι; Τόσος χορός ...να δικαιώσει και τον τίτλο του κομματιού του. Κάτι εφαρμοστό και χρωματιστό φορούσε, σε αποχρώσεις του μπλε, ενώ οι τρεις χορεύτριες που τον συνόδευαν φορούσαν κορμάκια με κρόσια αντί για φούστα. Ευτυχώς ήταν πολύ ωραίες κοπέλες.
Σειρά του Αζερμπαϊτζάν και των Aysel & Arash με το τραγούδι Always. Ενα ακόμα ντουέτο, πολύ ωραίες φωνές ομολογουμένως. Ομορφη και η μελωδία του τραγουδιού. Πολύ δεμένοι μεταξύ τους όλοι όσοι ανέβηκαν στη σκηνή. Αρμονικά και τα ρούχα που διάλεξαν, έπαιζαν σε τρία χρώματα: λευκό – μαυρο – σκούρο μωβ. Η Aysel πανέμορφη κι ο σκηνοθέτης (μάλλον) ...ερωτευμένος μαζί της! Μόνο γκρο πλαν της έκανε από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό!
Αμέσως μετά... ναι... ήταν αλήθεια η Ελλάδα ο Σάκης Ρουβάς και... This Is Our Night. Αντικειμενικά θα προσπαθήσω να μιλήσω. Η είσοδος του ήταν πολύ σωστή, λαμπερή. Βοηθούσαν τα ολόλευκα που φορούσε. Χόρεψε, τραγούδησε, χαμογέλασε στο φακό, γενικά όλα πήγαν πολύ καλά. Ο σκηνοθέτης ήταν στη θέση του, όταν έπρεπε, ο διάδρομος κινήθηκε, ανέβηκε κατέβηκε ο Σάκης, το χορευτικό σωστό και μετρημένο, πλάνα δεν πολυχάσαμε, ακόμα και η ελληνική σημαία φάνηκε όπως είχε προγραμματιστεί. Ολα καλά!
Επόμενη συμμετοχή η Λιθουανία και ο Sasha Son με το τραγούδι Love. Πολύ κομψός ο τραγουδιστής, ωραία φωνή, όμορφη μπαλάντα. Μ' άρεσε και το ...καπελάκι του!
Μία ακόμα χώρα η Μολδαβία με την Nelly Ciobanu και το τραγούδι Hora Din Moldova (= ο χορός της Μολδαβίας). Εθνικ η εμφάνιση, έθνικ και ο ήχος. Πολλά παραδοσιακά στοιχεία, από τα κοστούμια μέχρι τα μουσικά μοτίβα αλλά και το βίντεο στο video – wall. Η αντίδραση του κοινού; Του άρεσε!
Στην συνέχεια η Αλβανία με την Kejsi Tola που μας τραγούδησε την επιθυμία κάθε ερωτευμένου : Carry Me In Your Dreams. Ομορφη η φωνή της, συμπαθητικό το τραγούδι. Ηρθε ντυμένη μπαλαρίνα. Πολύ χαριτωμένη! Μαζί της, συνοδός, βοηθός, υποστηριστής – χορευτής ο ...SpiderMan με στολή τιρκουάζ!
Η Ουκρανία με την πολυσυζητημένη Svetlana Loboda συνέχισε στο κλίμα του έρωτα παρακαλώντας όλους μας Be my Valentine! (Anti-crisis Girl). Ετούτη, έκανε ...σπαγκάτο μέσα σε τεράστια γρανάζια που έφεραν, ειδικά για την περίσταση στη σκηνή, τραγουδούσε, χόρευε, έκανε ακροβατικά με τη βοήθεια τριών χορευτών, έπαιξε μέχρι και ντραμς κι όλα αυτά χωρίς να σταματά να τραγουδά! Α... Σημαντική «λεπτομέρεια», οι χορευτές της ήταν ντυμένοι σαν αρχαίοι έλληνες πολεμιστές. Πώς λέμε... οι 300 του Λεωνίδα; Ε, η Σβετλάνα είχε απόψε από τους τριακόσιους μόνο 3! Χορευτές με ...περικεφαλαία!
Πρότελευταία η Εσθονία και οι Urban Symphony για να μας πείσουν να τους ψηφίσουμε με το τραγούδι Randajad. Μ' άρεσε σαν σύνολο. Όλοι ντυμένοι σε βαθύ μπλε. Η 20χρονη τραγουδίστρια προτίμησε την μητρική της γλώσσα. Μια παράξενη ομορφιά είχε αυτό το τραγούδι.
Τελευταία χώρα της βραδιάς (μα όχι έσχατη) η Ολλανδία με τους The Toppers και το τραγούδι Shine. Δεν έχω να πω τίποτα! Ένα συγκρότημα 6 ατόμων, οι άντρες ντυμένοι με κοστούμια μές στα στρας και την λάμψη... οι γυναίκες στα λευκά διάλεξαν μίνι φορεματάκια γεμάτα κρόσια, που, θέλω να προσθέσω, δεν κολάκευαν τον σωματότυπό τους... καθόλου! Τραγούδησαν σαν να διασκεδάζουν απίστευτα οι ίδιοι χωρίς να τους νοιάζει τόσο για τη γνώμη που θα σχηματίσουν οι θεατές, οι ακροατές και οι τηλεθεατές για αυτή την εμφάνισή τους.
MUSIC CORNER.GR
No comments:
Post a Comment