Mε καλύτερη στιγμή τη βράβευση της Δόμνας Σαμίου, η βραδιά των βραβείων «Aρίων» κύλησε άνευρη, χωρίς ενθουσιασμό και χωρίς τους βραβευμένους
Επιδεικτικές απουσίες βραβευθέντων. Άδεια καθίσματα. Παγωμένα χαμόγελα και παγερά αστεία. Μπηχτές. Εκνευρισμός. Παρουσιαστής που άρθρωνε δύσκολα τις λέξεις, σαν να ήταν πολύ κουρασμένος, σαν να μην τις έβρισκε εύκολα, έκανε αλλεπάλληλα σαρδάμ - αν και κατέφυγε στα συνήθη αστειάκια για τα γαλλικά του, ο Νίκος Αλιάγας δεν σώθηκε.
H βραδιά της απονομής των μουσικών βραβείων «Αρίων» δεν βρήκε ούτε για μια στιγμή τον υποτιθέμενο γιορτινό εαυτό της, θυμίζοντας μάλλον επαρχιώτικη εκδήλωση παρά λαμπρές βραβεύσεις λαμπρών μουσικών.
Ίσως μόνο για ένα δεκαπεντάλεπτο, εκείνο που βραβεύθηκε η Δόμνα Σαμίου και ακούστηκαν χαρούμενα τραγούδια του γάμου και γέμισε η σκηνή παραδοσιακές στολές και χορούς, σαν να ζωντάνεψε ο χώρος.
Αυτή ήταν η μοναδική στιγμή κεφιού και συγκίνησης την οποία όφειλαν οι παρευρισκόμενοι στην κυρία της παραδοσιακής μουσικής, της οποίας ήταν έκδηλη η χαρά για τη βράβευση, η ευγένεια με την οποία μίλησε και ο ενθουσιασμός για το γεγονός, τον οποίο δεν έκρυψε. Μέχρι που σηκώθηκε και χτυπούσε παλαμάκια ξεσηκώνοντας τη μουδιασμένη μέχρι εκείνη τη στιγμή αίθουσα. Συγκινημένοι σιγοτραγουδούσαν μαζί της παραδοσιακά τραγούδια ο Πασχάλης Τερζής από τη θέση του, ακόμη και ο Σάκης Ρουβάς.
Κατά τα λοιπά, η ατμόσφαιρα της βραδιάς θύμιζε οικογενειακή γιορτή που ετοιμαζόταν καιρό, αλλά εκεί που ήταν όλα στην εντέλεια το έσκασε ο μπαμπάς με την καμαριέρα, πλην όμως έπρεπε οι μεν οικοδεσπότες να προσποιηθούν ότι δεν συνέβη τίποτε, οι δε καλεσμένοι ότι δεν γνωρίζουν. Πολλές οι άδειες καρέκλες, δεν κρύβονταν, αρκετοί και εκείνοι που δεν εμφανίστηκαν να πάρουν τα βραβεία τους, με πρώτο τον Φίλιππο Πλιάτσικα, ο οποίος πήρε τρία μέχρι τέλους, αλλά παρέμεινε άφαντος. Μέχρι που ο Θοδωρής Μανίκας, ο οποίος απένειμε το ένα εξ αυτών, δεν δίστασε να «καρφώσει»: εγώ λέω πάντα και στον γιο μου, «αν δεν "παίζει" νοσοκομείο ή Αστυνομία, να μη στήνεις».
«Έστησε» και ο Πλούταρχος, και δεν ήταν η πρώτη φορά, την πρώτη χρονιά αν και σάρωσε τα βραβεία επίσης δεν είχε εμφανιστεί. Απόντες ο πολυβραβευμένος και χαϊδεμένος των «Αρίων» Αντώνης Ρέμος, ο περσινός πολυ-νικητής Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Θάνος Πετρέλης και ο Παντελής Θαλασσινός. Κάθε χρόνο οι απουσίες στα «Αρίων» συζητιούνται περισσότερο από τις παρουσίες, με το «μυστήριο» που τις περιβάλλει. Φέτος συζητήθηκαν όμως αποκλειστικώς αυτές, αφού οι περισσότεροι εξ όσων ανέβηκαν στη σκηνή για να απονείμουν βραβείο έμειναν... μπουκάλες. Το σχολίασαν δε όλοι, από τον Πέτρο Φιλιππίδη του «Πενήντα - πενήντα» μέχρι η Έλενα Ακρίτα λέγοντας «κρίμα από τον Θεό τέτοιο φτύσιμο».
Πάντως, η Ραλλία στάθηκε απείθαρχη στις εντολές της δισκογραφικής της, ήταν εκεί και παρέλαβε τα βραβεία της, ευχαριστώντας όμως από το μικρόφωνο και την εταιρεία και τον όμιλο ANT1.
Λίγες οι καλές στιγμές
Επιδεικτικές απουσίες βραβευθέντων. Άδεια καθίσματα. Παγωμένα χαμόγελα και παγερά αστεία. Μπηχτές. Εκνευρισμός. Παρουσιαστής που άρθρωνε δύσκολα τις λέξεις, σαν να ήταν πολύ κουρασμένος, σαν να μην τις έβρισκε εύκολα, έκανε αλλεπάλληλα σαρδάμ - αν και κατέφυγε στα συνήθη αστειάκια για τα γαλλικά του, ο Νίκος Αλιάγας δεν σώθηκε.
H βραδιά της απονομής των μουσικών βραβείων «Αρίων» δεν βρήκε ούτε για μια στιγμή τον υποτιθέμενο γιορτινό εαυτό της, θυμίζοντας μάλλον επαρχιώτικη εκδήλωση παρά λαμπρές βραβεύσεις λαμπρών μουσικών.
Ίσως μόνο για ένα δεκαπεντάλεπτο, εκείνο που βραβεύθηκε η Δόμνα Σαμίου και ακούστηκαν χαρούμενα τραγούδια του γάμου και γέμισε η σκηνή παραδοσιακές στολές και χορούς, σαν να ζωντάνεψε ο χώρος.
Αυτή ήταν η μοναδική στιγμή κεφιού και συγκίνησης την οποία όφειλαν οι παρευρισκόμενοι στην κυρία της παραδοσιακής μουσικής, της οποίας ήταν έκδηλη η χαρά για τη βράβευση, η ευγένεια με την οποία μίλησε και ο ενθουσιασμός για το γεγονός, τον οποίο δεν έκρυψε. Μέχρι που σηκώθηκε και χτυπούσε παλαμάκια ξεσηκώνοντας τη μουδιασμένη μέχρι εκείνη τη στιγμή αίθουσα. Συγκινημένοι σιγοτραγουδούσαν μαζί της παραδοσιακά τραγούδια ο Πασχάλης Τερζής από τη θέση του, ακόμη και ο Σάκης Ρουβάς.
Κατά τα λοιπά, η ατμόσφαιρα της βραδιάς θύμιζε οικογενειακή γιορτή που ετοιμαζόταν καιρό, αλλά εκεί που ήταν όλα στην εντέλεια το έσκασε ο μπαμπάς με την καμαριέρα, πλην όμως έπρεπε οι μεν οικοδεσπότες να προσποιηθούν ότι δεν συνέβη τίποτε, οι δε καλεσμένοι ότι δεν γνωρίζουν. Πολλές οι άδειες καρέκλες, δεν κρύβονταν, αρκετοί και εκείνοι που δεν εμφανίστηκαν να πάρουν τα βραβεία τους, με πρώτο τον Φίλιππο Πλιάτσικα, ο οποίος πήρε τρία μέχρι τέλους, αλλά παρέμεινε άφαντος. Μέχρι που ο Θοδωρής Μανίκας, ο οποίος απένειμε το ένα εξ αυτών, δεν δίστασε να «καρφώσει»: εγώ λέω πάντα και στον γιο μου, «αν δεν "παίζει" νοσοκομείο ή Αστυνομία, να μη στήνεις».
«Έστησε» και ο Πλούταρχος, και δεν ήταν η πρώτη φορά, την πρώτη χρονιά αν και σάρωσε τα βραβεία επίσης δεν είχε εμφανιστεί. Απόντες ο πολυβραβευμένος και χαϊδεμένος των «Αρίων» Αντώνης Ρέμος, ο περσινός πολυ-νικητής Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Θάνος Πετρέλης και ο Παντελής Θαλασσινός. Κάθε χρόνο οι απουσίες στα «Αρίων» συζητιούνται περισσότερο από τις παρουσίες, με το «μυστήριο» που τις περιβάλλει. Φέτος συζητήθηκαν όμως αποκλειστικώς αυτές, αφού οι περισσότεροι εξ όσων ανέβηκαν στη σκηνή για να απονείμουν βραβείο έμειναν... μπουκάλες. Το σχολίασαν δε όλοι, από τον Πέτρο Φιλιππίδη του «Πενήντα - πενήντα» μέχρι η Έλενα Ακρίτα λέγοντας «κρίμα από τον Θεό τέτοιο φτύσιμο».
Πάντως, η Ραλλία στάθηκε απείθαρχη στις εντολές της δισκογραφικής της, ήταν εκεί και παρέλαβε τα βραβεία της, ευχαριστώντας όμως από το μικρόφωνο και την εταιρεία και τον όμιλο ANT1.
Λίγες οι καλές στιγμές
Φυσικά και είχαν το στιγμιότυπό τους οι πέντε του «Παρά πέντε», αφού έχουν εξελιχθεί σε απαραίτητη ατραξιόν κάθε πανηγυρικής εκδήλωσης. Χόρεψαν και τραγούδησαν το τραγουδάκι των τίτλων «Είμαι άγγελος του Τσάρλι».
Μια πινελιά χιούμορ έβαλε και ο Μητσικώστας, που ανέβηκε στη σκηνή για να απονείμει το βραβείο ορχηστρικής μουσικής και μιμήθηκε τους πάντες, από τον Ψινάκη μέχρι τον Αναστασιάδη, ενώ ο Ψινάκης αυτοπροσώπως επιδόθηκε σε ένα αυτοσαρκαστικό χορευτικό νούμερο για την ηλικία του με μουσική υπόκρουση το «Sex» της Κοκκίνου.
Υπήρξαν οι καλές στιγμές της ερμηνείας τής Τσαλιγοπούλου, των Μαυρουδή και Μάργαρη με τις κιθάρες τους, του Σάκη Ρουβά με καινούργιο τραγούδι μια ερωτική μπαλάντα και της Έλενας Παπαρίζου.
Ήταν η πρώτη χρονιά κατά την οποία η έμφαση δόθηκε στα τραγούδια και αφαιρέθηκαν εκείνα τα μπαλετάκια, οι παρλάτες και οι μεταμφιέσεις παρουσιαστών, που άλλες χρονιές έκαναν την εκδήλωση να μοιάζει με τηλεοπτικό σπαγκέτι-σόου. Αλλά άκεφη και άνευρη η βραδιά ούτε αυτά δεν ανέδειξε.
TA NEA
Σημείωση: Επειδή η ερμηνεία της Έλενας Παπαρίζου ήταν εξαιρετική και όχι απλώς καλή παραθέτω το παρακάτω βίντεο:
No comments:
Post a Comment